Psalms 14
1[برای سالار مغنیان. مزمور داود] احمق در دل خود میگوید که خدایی نیست. کارهای خود را فاسد و مکروه ساختهاند و نیکوکاری نیست. 2خداوند از آسمان بربنیآدم نظر انداخت تا ببیند که آیا فهیم و طالب خدایی هست. 3همه روگردانیده، با هم فاسد شدهاند. نیکوکاری نیست یکی هم نی. 4آیا همهٔٔ گناهکاران بیمعرفت هستند که قوم مرا میخورند، چنانکه نان میخورند، و خداوند را نمیخوانند؟ 5آنگاه ترس بر ایشان مستولی شد، زیرا خدا در طبقهٔ عادلان است. 6مشورت مسکین را خجل میسازید چونکه خداوند ملجای اوست. 7کاش که نجات اسرائیل از صهیون ظاهر میشد! چون خداوند اسیریِ قوم خویش را برگردانَدْ، یعقوب وجد خواهد نمود و اسرائیل شادمان خواهد گردید.
Copyright information for
PesOV